Gourmet

Obnażone bulwy irysów i prowizoryczna grządka, będąca efektem końcowym:)

Dzieje się coraz więcej i coraz ciężej nadążyć.

W sobotę pogoda była tak piękna, że z zajęć wracałam jak na sygnale. KonQbek zaczął kopać grządki już wcześniej i jak dojechałam do domu właśnie walczył z lekkim odwodnieniem. Szybko przebrałam się w stosowny dresik i popędziłam do ogródka.

Misja pierwsza- irysy.

Jak pisałam wcześniej, w ogródku są stare irysy, które zaczęły wybijać wśród traw. W swojej niezmierzonej naiwności wymyśliłam sobie, że uprzątnięcie irysów będzie spokojnym, relaksującym zadaniem na sobotnie popołudnie- dobrze, że wybrałam mniejszą kępę... Jakoś nigdy nie zastanawiałam się nad korzeniami irysa- a okazuje się, że to duże bulwy, tuż pod powierzchnią ziemi. Problem polegał na tym, że przez lata, nikt ich nie plewił, więc przerósł je najgorszy perz jaki w życiu widziałam. Doszło do tego, że konwersowałam z perzowymi korzeniami i dobrze, że nikt tego nie słyszał.

Misja druga- grządki.

Tu działalność KonQbka, który skopał kolejny kawałek ziemi, dzielnie walcząc z wielkimi kępami trawy. Teraz trzeba je ogarnąć, kupić trochę lepszej ziemi do wymieszania i zacząć siać:)

Misja trzecia- przycinanie.

Po raz pierwszy w życiu przycinałam maliny- stresuje mnie to, bo nie wiem czy dobrze to zrobiłam. A jak za długo? A jak za krótko? Cholera wie...

Misja czwarta- wypalanie krzunów.

Udało się nam pozbyć jednej z hałd gałęzi i choinki [:)]. Od razu zrobiło się więcej miejsca.

Świeże powietrze i praca dość szybko zaostrzyły nasze apetyty i nie minęło dużo czasu, zanim KonQbek zapytał z nadzieją "Ej, a gdzie tu można kupić kiełbaski?" Po krótkiej naradzie postanowiliśmy skorzystać z ogniska i uraczyć się harcerskim obiadem. Udało mi się nawet namówić  mamę, która zawsze marudzi, że nie ma czasu. Jak dostała swój kijek i usiadła, to stwierdziła, że od lat nie piekła nic w ognisku- ale miała radochę:) 

Luksusowe designerskie siedzisko

My też bawiliśmy się świetnie- jedną z najlepszych przypraw (chyba równie dobrą jak gałka muszkatołowa) jest świeże powietrze. Wszystko zjedzone pod chmurką ma +10 do smaku. Poza tym, warto czasem przestać plewić, kopać i wycinać. Warto usiąść i złapać oddech, posłuchać ptaków. Załadować baterie i zrelaksować się. I przeprowadzić poważną dyskusję na temat idealnie przypieczonej kiełbaski z ogniska. My jesteśmy tymi barbarzyńcami, którym w kiełbasce potrzeba odpowiedniej ilości rakotwórczego węgla [jakieś 20% kiełbaski:)]. A jaka jest wasza opinia na temat idealnej kiełbaski z ogniska/ grilla? Jak przygotowujecie kiełbaskę- robicie nacięcia z jednej czy z dwóch stron, w paski czy w kratkę? A może w ogóle bez nacięć? I czy macie jakieś alternatywy dla wegetarian? My będąc w tym roku w Tatrach jedliśmy oscypki z ogniska- z żurawiną albo czerwoną porzeczką- po-e-zja!

Ech...

W ogromną ilość popiołu pozostałego po gałęziach wrzuciliśmy parę ziemniaczków. Cześć mojej rodziny pochodzi z woj. poznańskiego i prawdopodobnie stąd moja legendarna wręcz miłość do ziemniaków. A gorący ziemniak pachnący ogniskiem z odrobiną masełka i soli... czysta rozpusta!

Znalezione betonki pomogły ulepszyć ognisko.Ziemniak niewyraźny bo zaparował obiektyw <3

Po posileniu się tymi delicjami dokończyliśmy prace, pozbieraliśmy zabawki i wróciliśmy do domu. Świeże powietrze dało nam tyle energii, że wieczorem pojechaliśmy jeszcze na basen. A w niedzielę rano przespałam budzik o 1,5 godziny i gdyby nie litościwy sms zaspałabym na wyjazd o 11...