Kasztany, kasztany...

W kolejce czeka kilka postów brzoskwiniowych, ale dziś "znaniecka" pojawiły się kasztany. Nie było ich, nie było a tu idąc do pracy nagle zobaczyłam kasztanowy kobierzec. Kilka od razu trafiło do mojej kieszeni- ten zwyczaj mam od mamy, która zawsze ma pod ręką kasztana "na zdrowie". Wracając zebrałam jeszcze parę do dekoracji. A w domu przygotowałam kasztanowe muffiny. Wprawdzie to nie te same kasztany, ale temat przewodni został utrzymany:)

Kiedy zastanawialiśmy się nad dużymi nasadzeniami w naszym ogrodzie, kasztanowiec był jedną z propozycji. Niestety po wczytaniu się w źródła, zrozumieliśmy, że nie ma to za bardzo sensu. Nawet jeśli kasztanowiec przetrwałby pierwsze lata, jesień jest u nas zbyt zimna, żeby jadalne kasztany zdążyły w pełni dojrzeć. W ten sposób musiałam się pożegnać z ideą gorących kasztanów prosto z piekarnika- pozostają mi te z bożonarodzeniowego targu. Kasztany niejadalne też uwielbiam- nie potrafię przejść obojętnie obok ich błyszczącej skórki i kłujących skorupek.

Dziś też zebrałam sporą garść- do dekoracji zdjęć, bo od razu wiedziałam, co chcę upiec- pyszne, jesienne, kasztanowe muffiny. Kiedyś jadłam takie z konfiturą z czarnej porzeczki i spróbowałam odtworzyć ten smak w domu (chociaż bez porzeczek). Tym razem zmieniłam nadzienie- na mirabelkowe oczywiście:) 

KASZTANOWE MUFFINY Z MIRABELKOWYM WNĘTRZEM

Mokre:

40g rozpuszczonego i ostudzonego masła

100ml śmietany 30 lub 36%

4 łyżki śmietany 18%

1 jajko

4 łyżki dżemu kasztanowego (my mieliśmy ten, ale nie za osiem dolców tylko za osiem złotych w Hali Targowej we Wrocławiu)

Suche:

250g mąki kasztanowej

50g mąki pszennej

150g brązowego cukru (może być pół na pół z białym)

2 łyżeczki proszku do pieczenia

1/2 łyżeczki sody

szczypta soli 

konfitura mirabelkowa (lub inna kwaskowa) jako nadzienie

Piekarnik nagrzewamy do 190*C. Mieszamy oddzielnie mokre składniki i suche składniki. Następnie łączymy dwie mieszanki, nie przejmując się grudkami. Mąka kasztanowa mocniej chłonie wilgoć od zwykłej mąki, dlatego ciasto nie jest takie rzadkie- można dodać łyżkę śmietany 18% jeśli jest mocno za gęste. Do form na muffiny wkładamy po łyżeczce ciasta, następnie trochę konfitury (u mnie około trzech mirabelkowych połóweczek) i przykrywamy ciastem. Foremki powinny być prawie pełne. Pieczemy 25 minut. Ciasta starcza na około osiemnaście średniej wielkości muffinów.

A potem robimy sobie kawę, włączamy refleksyjną jesienną piosenkę i jemy, udając że już nic dziś nie trzeba robić.

A skoro o jesiennych piosenkach mowa- mnie uczepił się ten piękny utwór. Śpiewałam go (na swój wyjątkowy sposób oczywiście) w kółko od rana, potem włączyłam, żeby przestać- ale dalej śpiewałam, bo taki pięknie jesienny. Może pośpiewacie ze mną?

Wprawdzie najczęściej słuchałam do tej pory Patricii Kaas i Ives Montanda, ale ta bluesowa wersja przemówiła prosto do mojego małego, jesiennego ja. Ja, które właśnie wsunęło stopy pod podgrzewany kocyk, rozgląda się za książką i kimś, kto zrobiłby mi gorącej herbaty (Qbeeeeek?) i zastanawia się, czy skoro takie jesienne klimaty, to może by się zafarbować na rudo?

Edit: Dostałam zaproszenie do konkursu organizowanego przez Potravel. Jeśli macie przepis, którym chcielibyście się podzielić to zajrzyjcie do Potravel- konkurs dotyczy "Posiłku w drodze", czyli wszelkiego nomz, które można zabrać ze sobą w świat i nie skompromitować się jedząc publicznie:)