Pora przeddeszczowa

Mówią, że zacznie padać. A jak zacznie, to pewnie skończy gdzieś w czerwcu. Zatem szybko- do ogródka, na krzesło, na hamak- na słońce!!! Może nawet ostatni obiad na dworze? To ja mam propozycję.

Taka cudowna jesień jak dziś powinna być refleksyjna, spokojna i cicha. Nie spędzona na układaniu najbardziej kwiecistych wiązanek w korkach. Albo na wciskaniu wszystkich możliwych przycisków w telefonie, bo operator postanowił rozłączyć mnie z siecią na pół dnia . Albo na bieganiu po sklepie za składnikami na obiad (im bardziej się spieszymy, tym bardziej one uciekają). Albo wśród kartonów z ubraniami w poszukiwaniu swetra, który mama wydała kilka lat temu. 

Należałoby wziąć przykład z naszego ogródkowego sąsiada, który z ukontentowanym "aaaaaaaaah" usiadł wczoraj na leżaku i zażywał słońca. "Trzeba korzystać, póki dają" powiedział. Trudno nie przyznać mu racji.

Niestety dla mnie opcja leżak na tarasie była dziś niedostępna. Dlatego teraz panują:

-piżamowa bluzka

-oryginalna chińska herbata, którą dostałam dziś w pracy (ulung- co za aromat!)

-słuchawki na uszach i cudowne basy xx (to autentyczny masaż dźwiękiem)

-blogowanie i szukanie przepisów.

Tylko słońca już brak.

Jeśli jutro będzie, kto da się skusić na obiad na dworze? Ja raczej nie bo jutro mieszkam cały dzień w różnych biurach i znów słońce zobaczę tylko przez szybę. Ale gdybym mogła, to zjadłabym taką właśnie zupę (pomysł z niezastąpionej Kwestii Smaku).

ZUPA KREM Z PORÓW I ZIEMNIAKÓW W CIEŚCIE FRANCUSKIM

350 g ziemniaków

4 średnie pory (nasze własne!!!)

1 cebula (też nasza:))

40 g masła

800 ml wody 

3 łyżki oliwy 

sól

wędzony ser do posypania

opakowanie ciasta francuskiego XXL

Ziemniaki obieramy i kroimy w kostkę. Obcinamy i wyrzucamy zielone liście pora, jasną część kroimy w krążki. Cebulę kroimy w piórka. Masło rozgrzewamy w garnku i wrzucamy warzywa- podsmażamy kilka minut, aż warzywa trochę zmiękną i zaczną mocno pachnieć. Zalewamy warzywa wodą i gotujemy na małym ogniu do zmięknięcia. Solimy i dodajemy jedną łyżkę oliwy. Warzywa odsączamy i miksujemy stopniowo dodając bulion, aż otrzymamy pożądaną konsystencję. Zupa nie może być zbyt rzadka, żeby nie rozmoczyła ciasta.

Dwie żaroodporne miski smarujemy oliwą i wykładamy ciastem francuskim (u nas pół opakowania na miskę, tak żeby można było zawinąć brzegi). Wlewamy zupę do wysokości 2/3 miski, ucieramy trochę sera na wierzch i przykrywamy niedokładnie rogami ciasta. Pieczemy w piekarniku według przepisu na opakowaniu ciasta. Jemy po przestygnięciu, bo zupa zamknięta w cieście jest bardzo gorąca.

A kiedy zupa stygnie zapraszam na szybki sprint po jeszcze słonecznym ogrodzie (a sąsiad patrzy z leżaka:)).

Nasze pory sobie rosną

Taki mini-ekosystem znaleźliśmy wśród traw.

Faceliowy kwiatek

Nie mogłam się oprzeć tej chryzantemie w sklepie. Stoi przed domem i konik polny też się nie mógł jej oprzeć.

Nagietki są niezniszczalne.

Róże już nie kwitną- mają za to pełno owoców. A ja nie mam cierpliwości, żeby je dłubać. Takie marnotrawstwo:(

Widok na hamak coraz bardziej jesienny.

Czekam aż nasiona igliczni wyschną- użyję ich do jesiennych dekoracji.

Tak wygląda teraz nasze skrzyżowanie.

Pozdrawiam wszystkich z rogu Modrzewiowej i Kwiatowej. Nie wierzmy w deszcz, może wtedy nie przyjdzie.